---

در این مقاله، تخمین گشتاور بار در موتورهای القایی دارای نامعینی، مورد بررسی قرار گرفته است. روش مورد استفاده کنترل حالت لغزشی دینامیکی می باشد. در کنترل حالت لغزشی دینامیکی یک انتگرال گیر قبل از سیستم قرار داده می شود که باعث حذف چترینگ می شود. افزودن این انتگرال گیر به سیستم، موجب افزایش درجه سیستم می شود که برای اعمال کنترل حالت لغزشی به این سیستم افزوده، مدل و دینامیک سیستم باید شناسایی شود. در این مقاله برای حل این مشکل، از یک رویتگر غیر خطی استفاده شده است که رویتگر زنجیره ای انتگرالها نامیده می شود. مزیت روش پیشنهادی این است که همزمان با کنترل سیستم، هدف اصلی یعنی تخمین گشتاور بار نیز انجام می شود. به علاوه فرض ما این است که فقط خروجی سیستم در دسترس می باشد و همچنین از کران نامعینی در طراحی استفاده نمی شود که در کاربردهای عملی اهمیت بسیاری دارد. نتایج شبیه سازی گویای مزایای روش پیشنهادی خواهد بود.

---

هزینه بسیار پایین استفاده از منابع انرژی تولید انرژی تجدیدپذیر بادی و خورشیدی از یک‌سو و افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای و قیمت سوخت از سوی دیگر، موجب رشد هم‌زمان استفاده از منابع تجدیدپذیر و خودروهای الکتریکی شده است. در این مقاله یک مدل ریاضی خطی آمیخته با عدد صحیح به‌منظور برنامه‌ریزی احتمالاتی مشارکت واحدهای حرارتی با هدف حداقل کردن هم‌زمان هزینه بهره‌برداری و انتشار آلاینده‌ها در حضور منابع تجدیدپذیر و خودروهای الکتریکی دارای قابلیت شارژ و دشارژ پیشنهاد شده است. خودروهای الکتریکی دارای قابلیت خودرو به شبکه می‌توانند به‌عنوان واحد ذخیره‌ انرژی در یک شبکه هوشمند عمل کرده و در صورت نیاز به‌عنوان منبع تولید انرژی به شبکه متصل شوند. لذا در این مقاله از یک تجمیع کننده برای هماهنگی شارژ و دشارژ خودروهای الکتریکی استفاده شده است. از سوی دیگر، عدم قطعیت در پیش‌بینی توان تولیدی منابع تجدیدپذیر، برنامه‌ریزی شارژ و دشارژ خودروهای الکتریکی و مشارکت واحدهای حرارتی را پیچیده می‌کند بنابراین در این مقاله از روش شبیه‌سازی مونت‌کارلو برای مدل‌سازی عدم قطعیت در پیش‌بینی توان تولیدی منابع تجدیدپذیر بادی و خورشیدی و بار مصرفی شبکه استفاده شده است. نتایج به دست آمده از شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهند که مدل خطی پیشنهادی و به‌کارگیری روش فاصله احتمالاتی جهت کاهش تعداد سناریوها، علاوه بر به حداقل رساندن هم‌زمان هزینه‌های بهره‌برداری واحدهای حرارتی و انتشار آلاینده‌ها، زمان رسیدن به جواب بهینه را به طرز چشمگیری کاهش داده است.